Λόγω της ευρείας εφαρμογής της άσκησης προπόνησης, είναι κάπως δύσκολο να διερευνηθεί η ιστορική της προέλευση. Τα σύντομα δοκίμια που γράφτηκαν από μερικούς ανθρώπους που συλλέγουν περιστασιακά υλικά διαδίδονται ευρέως ως αλήθεια από άλλους, αλλά στην πραγματικότητα, η πραγματική κειμενική έρευνα είναι πολύ πιο αυστηρή και δύσκολη. Η ιστορία του deadlift και των παραλλαγών του είναι αρκετά μεγάλη. Τα ανθρώπινα όντα έχουν μια έμφυτη ικανότητα να σηκώνουν βαριά αντικείμενα από το έδαφος. Μπορεί ακόμη και να ειπωθεί ότι τα deadlifts εμφανίστηκαν με την εμφάνιση των ανθρώπων.
Κρίνοντας από τα υπάρχοντα αρχεία, τουλάχιστον από τον 18ο αιώνα, μια παραλλαγή της πρώτης θανάτωσης: η άρση βαρών έχει διαδοθεί ευρέως στην Αγγλία ως μέθοδος προπόνησης.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, ένας εξοπλισμός γυμναστικής που ονομάζεται "υγιής άρση βαρών" ήταν κάποτε δημοφιλής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτός ο εξοπλισμός είχε τιμή 100 δολάρια ΗΠΑ (περίπου ισοδύναμο με τα τρέχοντα 2500 δολάρια ΗΠΑ), ο κατασκευαστής ισχυρίζεται ότι αυτός είναι ο πιο ισχυρός εξοπλισμός γυμναστικής στον κόσμο, όχι μόνο μπορεί να αποκαταστήσει την υγεία, αλλά και να διαμορφώσει το σώμα για να αυξήσει την ελκυστικότητα. Από την εικόνα φαίνεται ότι αυτός ο εξοπλισμός είναι λίγο παρόμοιος με το deadlift του αυτοκινήτου σε ορισμένους τρέχοντες αγώνες ισχυρών. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα βοηθητικό deadlift μισής πορείας: άρση του βάρους από το ύψος της γάμπας στο ύψος της μέσης. Η διαφορά από το deadlift που κάνουμε συχνά τώρα είναι ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να κρατήσει το βάρος και στις δύο πλευρές του σώματος αντί μπροστά από το σώμα. Αυτό καθιστά τον τρόπο δράσης του περισσότερο σαν ένα μείγμα κατάληψης και έλξης, λίγο παρόμοιο με το σημερινό εξάγωνο deadlift με μπάρα. Παρόλο που είναι δύσκολο να επαληθευτεί πώς εφευρέθηκε αυτή η συσκευή, ένα άρθρο που γράφτηκε από τον Jan Todd το 1993 για τον πρωτοπόρο των αμερικανικών σπορ ισχύος George Barker Windship μας παρέχει μερικές ενδείξεις:
Ο George Barker Windship (1834-1876), είναι Αμερικανός γιατρός. Στα αρχεία του ιατρικού τμήματος, καταγράφεται ότι υπάρχει ένα γυμναστήριο που έχει χτιστεί δίπλα του στο χειρουργείο του Windship και θα πει στους ασθενείς που έρχονται να δουν: Εάν μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο στο γυμναστήριο νωρίτερα, δεν το κάνουν » δεν το χρειάζομαι τώρα. Ρθε να δει έναν γιατρό. Ο Windship είναι επίσης ένας αδύναμος άνθρωπος. Συχνά αποδεικνύει τη δύναμή του δημόσια, στη συνέχεια χτυπά ενώ το σίδερο είναι ζεστό, δίνοντας ομιλίες σε σοκαρισμένο και ζηλιάρη κοινό, ενσταλάζοντας την ιδέα ότι η προπόνηση δύναμης μπορεί να προάγει την υγεία. Ο Windship πιστεύει ότι οι μύες ολόκληρου του σώματος πρέπει να είναι ισορροπημένοι και πλήρως ανεπτυγμένοι χωρίς καμία αδυναμία. Θαύμασε το σύστημα προπόνησης μικρής διάρκειας υψηλής έντασης, επέμεινε ότι ένας χρόνος προπόνησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μία ώρα και πρέπει να ξεκουραστεί πλήρως και να αναρρώσει πριν από τη δεύτερη προπόνηση. Πιστεύει ότι αυτό είναι το μυστικό της υγείας και της μακροζωίας.
Η Windship είδε κάποτε ένα εξοπλισμό γυμναστικής βασισμένο στον σχεδιασμό deadlift στη Νέα Υόρκη. Το μέγιστο φορτίο είναι "μόνο" 420 λίβρες, το οποίο είναι πολύ ελαφρύ για αυτόν. Σύντομα σχεδίασε μόνος του ένα είδος εξοπλισμού γυμναστικής. Έθαψε κατά το ήμισυ έναν μεγάλο ξύλινο κουβά γεμάτο άμμο και πέτρες στο έδαφος, έφτιαξε μια πλατφόρμα πάνω από τον μεγάλο ξύλινο κάδο και τοποθέτησε σχοινιά και λαβές στον μεγάλο ξύλινο κάδο. Το μεγάλο ξύλινο βαρέλι σηκώνεται. Το μέγιστο βάρος που σήκωσε με αυτόν τον εξοπλισμό έφτασε τα εκπληκτικά 2.600 κιλά! Αυτά είναι λαμπρά δεδομένα ανεξάρτητα από την εποχή.
Σύντομα, τα νέα για το Windship και τη νέα του εφεύρεση διαδόθηκαν σαν πυρκαγιά. Οι απομιμήσεις ξεπήδησαν σαν βλαστοί μπαμπού μετά από βροχή. Μέχρι τη δεκαετία του 1860, όλα τα είδη παρόμοιου εξοπλισμού είχαν σαπίσει. Τα φθηνά, όπως αυτά που έκανε ο Αμερικανός γκουρού υγείας Orson S. Fowler, χρειάστηκαν μόνο μερικά. Τα δολάρια ΗΠΑ είναι εντάξει, ενώ τα ακριβά έχουν τιμή έως και εκατοντάδες δολάρια. Παρατηρώντας τις διαφημίσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διαπιστώσαμε ότι αυτός ο τύπος εξοπλισμού απευθύνεται κυρίως σε αμερικανικές οικογένειες μεσαίας τάξης. Πολλές αμερικανικές οικογένειες και γραφεία έχουν προσθέσει παρόμοιο εξοπλισμό και υπάρχουν πολλά γυμναστήρια εξοπλισμένα με παρόμοιο εξοπλισμό στο δρόμο. Αυτό ονομάστηκε "υγιής λέσχη άρσης βαρών" εκείνη την εποχή. Δυστυχώς, αυτή η τάση δεν κράτησε πολύ. Το 1876, ο WIndship πέθανε σε ηλικία 42 ετών. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την άνοδο της προπόνησης δύναμης και του υγιούς εξοπλισμού άρσης βαρών. Οι υποστηρικτές του πέθαναν όλοι νέοι. Φυσικά, υπάρχει λόγος να μην εμπιστεύεστε πλέον αυτήν τη μέθοδο εκπαίδευσης.
Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι τόσο απαισιόδοξη. Οι ομάδες εκπαίδευσης για την άρση βαρών που εμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα έχουν υιοθετήσει όλο και περισσότερο τις θανάσιμες ανυψώσεις και τις διάφορες παραλλαγές τους. Η ευρωπαϊκή ήπειρος φιλοξένησε μάλιστα έναν υγιή αγώνα άρσης βαρών το 1891, όπου χρησιμοποιήθηκαν διάφορες μορφές άρσης βαρών. Η δεκαετία του 1890 μπορεί να θεωρηθεί ως η εποχή της εκλαΐκευσης των βαρέων θανάτων. Για παράδειγμα, το 661 λιβρών deadlift που καταγράφηκε το 1895 είναι ένα από τα πρώτα ρεκόρ βαρέων ανυψωτικών. Ο μεγάλος θεός που πέτυχε αυτό το επίτευγμα ονομάστηκε Julius Cochard. Ο Γάλλος, ο οποίος είναι 5 πόδια 10 ίντσες ψηλός και ζυγίζει περίπου 200 κιλά, ήταν ένας εξαιρετικός παλαιστής εκείνης της εποχής με δύναμη και ικανότητα.
Εκτός από αυτόν τον μεγάλο θεό, πολλές ελίτ προπόνησης δύναμης κατά την περίοδο 1890-1910 προσπάθησαν να κάνουν ανακαλύψεις στα deadlift. Ανάμεσά τους, η δύναμη του Hackenschmidt είναι εκπληκτική, μπορεί να τραβήξει περισσότερα από 600 κιλά με το ένα χέρι, και ο λιγότερο διάσημος καναδός αρσιβαρίστας Dandurand και ο Γερμανός βραχύβιος Moerke χρησιμοποιούν επίσης σημαντικά βάρη. Αν και υπάρχουν τόσοι πολλοί πρωτοπόροι αθλητικών δυνάμεων υψηλού επιπέδου, οι επόμενες γενιές φαίνεται να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε έναν άλλο κύριο: τον Hermann Goener όταν αναθεωρούν την ιστορία των deadlift.
Ο Hermann Goener εμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά η κορύφωσή του ήταν στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, κατά τη διάρκεια των οποίων έθεσε μια σειρά παγκόσμιων ρεκόρ για προπόνηση ενδυνάμωσης, συμπεριλαμβανομένων των kettlebells και των deadlifts:
Ø Οκτώβριος 1920, Λειψία, άρση θανάτου 360 κιλά και με τα δύο χέρια
Dead Νεκρό λίφτινγκ με το ένα χέρι 330 κιλά
Ø Τον Απρίλιο του 1920, αρπάξτε 125 κιλά, καθαρίστε και τραβήξτε 160 κιλά
18 Στις 18 Αυγούστου 1933, το deadlift ολοκληρώθηκε χρησιμοποιώντας μια ειδική μπάρα μπάρας (δύο ενήλικες άντρες κάθονταν σε κάθε άκρο, συνολικά 4 ενήλικες άνδρες, 376,5 κιλά)
Αυτά τα επιτεύγματα είναι ήδη εκπληκτικά, και στα μάτια μου, το πιο εντυπωσιακό πράγμα για αυτόν είναι ότι ολοκλήρωσε ένα deadlift 596 κιλών με μόνο τέσσερα δάχτυλα (μόνο δύο σε κάθε χέρι). Αυτό το είδος δύναμης πρόσφυσης είναι συνηθισμένο ακόμη και στα όνειρα. Δεν μπορώ να φανταστώ! Ο Goener έχει προωθήσει τη δημοτικότητα των deadlift παγκοσμίως, έτσι πολλές επόμενες γενιές τον αποκαλούν πατέρα των deadlift. Αν και αυτό το επιχείρημα είναι ανοικτό σε αμφισβήτηση, συμβάλλει στην προώθηση των deadlifts. Μετά τη δεκαετία του 1930, τα deadlifts έχουν γίνει σχεδόν ένα ουσιαστικό μέρος της προπόνησης δύναμης. Για παράδειγμα, ο John Grimek, ο σταρ της ομάδας άρσης βαρών της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1930, ήταν λάτρης των deadlift. Ακόμα και εκείνοι που δεν επιδιώκουν να σηκώσουν βαριά βάρη, όπως ο Στιβ Ριβς, χρησιμοποιούν τα deadlift ως τον κύριο τρόπο για να αποκτήσουν μυς.
Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι κάνουν εκπαίδευση για deadlift, η απόδοση του deadlift αυξάνεται επίσης. Αν και απέχουν ακόμη δεκαετίες από τη δημοτικότητα της άρσης βαρών, οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο ενθουσιώδεις για την άρση μεγάλων βαρών. Για παράδειγμα, ο John Terry ανέβασε νεκρά 600 κιλά με βάρος 132 κιλά! Περίπου δέκα χρόνια μετά από αυτό, ο Bob People ανέβασε 720 κιλά με βάρος 180 κιλά.
Το Deadlift έχει γίνει ένας συνηθισμένος τρόπος προπόνησης δύναμης και οι άνθρωποι αναρωτιούνται όλο και περισσότερο πού βρίσκονται τα όρια του deadlift. Έτσι, ξεκίνησε ένας αγώνας θανάτωσης όπλων παρόμοιος με τον αγώνα εξοπλισμών ΗΠΑ-Σοβιετικού oldυχρού Πολέμου: Το 1961, ο Καναδός αρσιβαρίστας Ben Coats ανέβασε 750 λίρες για πρώτη φορά, ζυγίζοντας 270 κιλά. το 1969, ο Αμερικανός Don Cundy ανυψώθηκε 270 λίρες. 801 λίρες. Οι άνθρωποι είδαν την ελπίδα να αμφισβητήσουν 1.000 λίρες. τη δεκαετία του 1970 και του 1980, ο Vince Anello ολοκλήρωσε 800 κιλά deadlift με λιγότερα από 200 κιλά. Αυτή τη στιγμή, η άρση βαρών έχει γίνει ένα αναγνωρισμένο άθλημα, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό ισχυρών ανδρών και γυναικών αθλητών. Συμμετέχω; η αθλήτρια Jan Todd άρπαξε 400 κιλά τη δεκαετία του 1970, αποδεικνύοντας ότι οι γυναίκες μπορούν επίσης να επιτύχουν στην προπόνηση δύναμης.
Ολόκληρη η δεκαετία του 1970 ήταν μια εποχή συμπρωταγωνιστών και όλο και περισσότεροι παίκτες μικρού βάρους άρχισαν να σηκώνουν μεγαλύτερο βάρος. Για παράδειγμα, το 1974 ο Μάικ Κρος πέταξε 549 λίβρες με 123 κιλά, και την ίδια χρονιά, ο Τζον Κουκ σκλήρυνε με 242 λίβρες. Τραβήξτε 849 λίβρες. Σχεδόν ταυτόχρονα, τα στεροειδή άρχισαν να εξαπλώνονται σταδιακά. Μερικοί άνθρωποι έχουν επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα με την ευλογία των ναρκωτικών, αλλά ο στόχος των 1.000 κιλών deadlift φαίνεται να είναι πολύ μακριά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι άνθρωποι είχαν πετύχει την κατάληψη των 1.000 κιλών, αλλά η υψηλότερη απόδοση deadlift κατά την ίδια περίοδο ήταν τα 904 κιλά του Dan Wohleber το 1982. Κανείς δεν μπορούσε να σπάσει αυτό το ρεκόρ για σχεδόν δέκα χρόνια. Μόλις το 1991 ο Εντ Κόαν σήκωσε 901 κιλά. Αν και ήταν πολύ κοντά και δεν έσπασε αυτό το ρεκόρ, ο Coan ζύγιζε μόνο 220 κιλά, σε σύγκριση με του Wohleber. Το βάρος έφτασε τα 297 κιλά. Όμως, η νεκρή ανύψωση των 1.000 λιβρών είναι τόσο μακριά που η επιστήμη έχει αρχίσει να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η θανατηφόρα ανύψωση των 1.000 λιβρών είναι αδύνατη για τον άνθρωπο.
Μέχρι το 2007, ο θρυλικός Andy Bolton τράβηξε 1.003 λίρες. Μετά από εκατό χρόνια, ο ανθρώπινος θάνατος έσπασε τελικά το όριο των 1.000 λιβρών. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου το τέλος. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Άντι Μπόλτον έσπασε το δικό του ρεκόρ με βάναυση 1.008 λίρες. Το τρέχον παγκόσμιο ρεκόρ είναι 501 kg/1103 λίβρες που δημιουργήθηκε από το "Magic Mountain". Σήμερα, αν και δεν μπορέσαμε να επαληθεύσουμε ποιος εφηύρε το deadlift, δεν είναι πλέον σημαντικό. Το σημαντικό είναι ότι σε αυτή την επίπονη διαδικασία, οι άνθρωποι συνεχίζουν να εξερευνούν και να βελτιώνουν τα όριά τους, και ταυτόχρονα να εμπνέουν περισσότερους ανθρώπους να συμμετέχουν στον αθλητισμό.
Timeρα δημοσίευσης: 24 Ιουλίου-2021