Μερικοί τρελοί προπονητές crossfit έχουν προβλήματα υπογονιμότητας! Οι άνδρες έχουν εξαιρετικά χαμηλή τεστοστερόνη, χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων, ακόμη και ανίκανοι να πάρουν στύση. Οι γυναίκες επίσης δεν είναι απρόσβλητες. Η μακροχρόνια άσκηση υψηλής έντασης επηρεάζει την ωορρηξία τους και παγιδεύονται επίσης σε ένα σύμπτωμα που ονομάζεται «πυελική υπερτονία», γεγονός που καθιστά τη διαδικασία παράδοσής τους ιδιαίτερα επώδυνη.
Εκτός από το crossfit, ορισμένοι ποδηλάτες μεγάλων αποστάσεων και μαραθωνοδρόμοι έχουν παρόμοια προβλήματα.
Λοιπόν, παραδέχομαι ότι αυτό είναι λίγο ανησυχητικό, ίσως αυτά τα αθλήματα δεν έχουν άδικο, αλλά η υπερπροπόνηση είναι λάθος. Ο αντίκτυπος της υπερπροπόνησης στη σεξουαλική λειτουργία είναι αδιαμφισβήτητος και σοβαρή επιστημονική έρευνα υποστηρίζει επίσης αυτήν την άποψη.
Η υπερβολική εκπαίδευση δεν είναι αρκετή. Η υπερπροπόνηση είναι πολύ επιβλαβής. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η υπερπροπόνηση μπορεί να προκαλέσει κόπωση και να δυσκολέψει την ανάρρωση. Αλλά στην πραγματικότητα, η βλάβη της υπερπροπόνησης είναι πολύ μεγαλύτερη. Αυτό το άρθρο θα παρουσιάσει εν συντομία τον αντίκτυπο της υπερπροπόνησης στην ανθρώπινη αναπαραγωγική λειτουργία.。
Πριν από μερικά χρόνια, μελετητές στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας μελέτησαν τις επιδράσεις της προπόνησης αντοχής στη σεξουαλική λειτουργία σε υγιείς νέους. Η έρευνα καθοδηγείται από τον Anthony Hackney. Αυτό δεν είναι το λεγόμενο ερευνητικό αποτέλεσμα που συγκέντρωσε μόνο τρία ή πέντε άτομα και συνέλεξε τυχαία κάποια δεδομένα. Πρόκειται για μια σοβαρή έρευνα που πραγματοποιήθηκε μπροστά σε περισσότερα από 1.300 άτομα ηλικίας 18-60 ετών. Η μελέτη τελικά ανακάλυψε την επίδραση της υπερπροπόνησης στη σεξουαλική λειτουργία σε 1077 άτομα.
Προς το
Ο σκοπός αυτής της έρευνας είναι να διευκρινίσει τη σχέση μεταξύ του χρόνου άσκησης, της έντασης της άσκησης, της ηλικίας και της σεξουαλικής επιθυμίας.
Η μέθοδος της έρευνας βασίζεται σε ερωτηματολόγιο. Οι ερευνητές έκαναν κάποιες προσπάθειες για να διασφαλίσουν την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της έρευνας του ερωτηματολογίου. Αναφέρθηκαν σε πολλές σχετικές επαγγελματικές βιβλιογραφίες για τη δημιουργία των ερωτηματολογίων. Για παράδειγμα, χρησιμοποίησαν το Διεθνές Αθλητικό Ερωτηματολόγιο και το Ερωτηματολόγιο Baecke για ερωτήσεις που σχετίζονται με την άσκηση, καθώς και τις συστάσεις της American Heart Association. Οι ερωτήσεις σχετικά με τη λίμπιντο αναφέρονται σε επαγγελματικά ερωτηματολόγια όπως ερωτηματολόγια για ανεπάρκεια ανδρογόνων, πίνακες ποσοτικοποίησης της λίμπιντο και πίνακες συμπτωμάτων για ηλικιωμένους άνδρες που χρησιμοποιούνται συνήθως στην κλινική έρευνα.
Η μελέτη διήρκεσε ένα έτος και διεξήχθη ερωτηματολόγιο για τα θέματα κάθε τέσσερις μήνες καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Τα άτομα ασχολήθηκαν με αθλήματα όπως τρέξιμο, ποδηλασία, κολύμπι και άρση βαρών. Ο μεγάλος όγκος δεδομένων που λαμβάνονται από αυτό μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
Προς το
1. Η σεξουαλική επιθυμία σχετίζεται στενά με την ένταση της προπόνησης και τον χρόνο προπόνησης. Η σεξουαλική επιθυμία των προπονητών χαμηλής έως μεσαίας έντασης είναι πιο φυσιολογική από αυτή των προπονητών υψηλής έντασης.
2. Η σεξουαλική επιθυμία των βραχυπρόθεσμων έως μεσοπρόθεσμων εκπαιδευτών είναι πιο φυσιολογική από αυτή των μακροχρόνιων εκπαιδευτών.
Συγκεκριμένα, το ποσοστό των ατόμων που προπονούνται για 1-16 ώρες την εβδομάδα έχουν φυσιολογική σεξουαλική επιθυμία τέσσερις φορές υψηλότερο από το ποσοστό των 20-40 ωρών την εβδομάδα.
Στην ιδανική περίπτωση, εάν επιλέξετε υψηλή ένταση προπόνησης, τότε η συχνότητα προπόνησης και ο χρόνος προπόνησης θα πρέπει να μειωθούν ανάλογα.
Εάν πρέπει να κάνετε προπόνηση υψηλής έντασης και μακροχρόνια, τουλάχιστον μην το κάνετε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντέξει υψηλής έντασης και μακροχρόνια προπόνηση σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά αν διαρκέσει για αρκετές εβδομάδες ή μήνες, θα είναι καταστροφή για τη σεξουαλική λειτουργία. Η αερόβια άσκηση θα μειώσει τη λίμπιντο των ανδρών.
Προς το
Η έρευνα του Hackney δεν έδωσε μεγάλη προσοχή στα επίπεδα τεστοστερόνης, αλλά πολλοί μελετητές έχουν μακροπρόθεσμες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η υπερπροπόνηση μπορεί να μειώσει τα επίπεδα τεστοστερόνης και έτσι να μειώσει τη λίμπιντο. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει επίσης εφεύρει έναν όρο για να περιγράψει αυτήν την κατάσταση, που ονομάζεται σχετική έλλειψη ενέργειας στον αθλητισμό.
"Η υπερβολική άσκηση θα επηρεάσει την αναπαραγωγική υγεία" είναι ήδη ευφημισμός και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες. Για παράδειγμα, «αθλητικός ανδρικός υπογοναδισμός».
Η «μέτρια» άσκηση συνήθως ενισχύει την έκκριση τεστοστερόνης και προάγει επίσης την αναπαραγωγική υγεία. Η έκκριση τεστοστερόνης σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, όπως ο αριθμός των ομάδων άσκησης, η συχνότητα, η σειρά και πιθανώς η πιο σημαντική επιλογή τύπων άσκησης.
Οι ασκήσεις που χρησιμοποιούν μεγάλες ομάδες μυών έχουν πολύ υψηλότερη επίδραση τεστοστερόνης. Για παράδειγμα, οι καταλήψεις με άλματα έχουν πολύ υψηλότερη ικανότητα τεστοστερόνης από το πάτημα πάγκου (15% έναντι 7%). Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτή η αύξηση των επιπέδων τεστοστερόνης είναι συνήθως προσωρινή και δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν μια μακροπρόθεσμη αύξηση.
Μερικές φορές η πτώση της τεστοστερόνης συμβαίνει λίγες ημέρες μετά την άσκηση.
Προς το
Αυτό μπορεί να σχετίζεται με την ανταγωνιστική ισορροπία ορμονών μεταξύ κορτιζόλης και τεστοστερόνης στο ανθρώπινο σώμα. Η αύξηση της κορτιζόλης που προκαλείται από προπόνηση υψηλής έντασης μπορεί να οδηγήσει σε πτώση των επιπέδων τεστοστερόνης. Ορισμένοι μελετητές έχουν δώσει άλλες εξηγήσεις μέσω έρευνας:
1. Η τεστοστερόνη θα μετατραπεί γρήγορα σε μεταβολίτη διυδροτεστοστερόνη, η οποία εκδηλώνεται ως μείωση του επιπέδου τεστοστερόνης στο αίμα, αλλά μην ανησυχείτε, η διυδροτεστοστερόνη είναι αβλαβής για το ανθρώπινο σώμα και θα μεταβολιστεί γρήγορα στο σώμα
2. Η αύξηση των επιπέδων τεστοστερόνης θα ενισχύσει την δεκτικότητα και την ανταπόκριση των υποδοχέων ανδρογόνων. Είναι αυτό το σύμπλεγμα ορμονών-υποδοχέων που ξεκινά τη σύνθεση της μυϊκής πρωτεΐνης. Με άλλα λόγια, το μεγαλύτερο μέρος της αυξημένης τεστοστερόνης συνδέεται με τον υποδοχέα για επακόλουθη πρωτεϊνική σύνθεση, με αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης λίγες ημέρες μετά την άσκηση.
Προς το
Η βραχυπρόθεσμη μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης μετά την άσκηση προκαλείται βασικά από τους παραπάνω λόγους, αλλά αυτό διαφέρει από τη μακροπρόθεσμη μείωση της τεστοστερόνης που προκαλείται από την υπερπροπόνηση που αναφέρεται στη μελέτη του Hackney.
Πώς επηρεάζει λοιπόν η υπερπροπόνηση τις γυναίκες;
Προς το
Η έρευνα του Hackney αποκαλύπτει την επίδραση της υπερπροπόνησης στους άνδρες, αλλά μην νομίζετε ότι οι γυναίκες δεν θα έχουν καμία επίδραση.
Το μεγαλύτερο μέρος της σχετικής έρευνας για τις γυναίκες αφορά μόνο την εκπαίδευση. Ο στόχος είναι να μελετηθεί η σχέση μεταξύ του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος και της άσκησης. Η βραχυπρόθεσμη άσκηση θα διεγείρει τα συμπαθητικά νεύρα των γυναικών και θα αυξήσει το λεγόμενο «εύρος κολπικού παλμού». Με απλά λόγια, η άσκηση μπορεί να προωθήσει την κολπική συμφόρηση των γυναικών και να αυξήσει τη σεξουαλική επιθυμία.
Ωστόσο, οι ασκήσεις που αναφέρονται σε αυτές τις μελέτες γενικά δεν ξεπερνούν τα 45 λεπτά, κάτι που είναι ουσιαστικά διαφορετικό από τους προπονητές crossfit, τους μαραθωνοδρόμους ή τους λάτρεις της φυσικής κατάστασης που είναι εθισμένοι στην άσκηση και προπονούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα 5-7 φορές την εβδομάδα.
Προς το
Η μακροχρόνια υπερπροπόνηση των γυναικών προκαλεί παρόμοια προβλήματα στους άνδρες. Όλα είναι δυσλειτουργία της υπόφυσης/υποθαλάμου, η οποία οδηγεί σε μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης και οιστρογόνων. Επιπλέον, μόλις μειωθεί το ποσοστό λίπους του γυναικείου σώματος σε περίπου 11%, θα προκαλέσει τον λήθαργο του αναπαραγωγικού συστήματος, ο οποίος θα οδηγήσει σε συμπτώματα όπως η εμμηνόπαυση και η χαμηλή λίμπιντο.Ο αντίκτυπος της υπερπροπόνησης στις γυναίκες αντικατοπτρίζεται επίσης στους ειδικούς μυς του πυελικού εδάφους των γυναικών.
Η υπερπροπόνηση θα προκαλέσει ορισμένο βαθμό δυσκαμψίας των μυών του πυελικού εδάφους, που θα οδηγήσει σε πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ. Η υπερβολική ένταση σε άλλα μέρη των μυών θα επηρεάσει επίσης τους μυς του πυελικού εδάφους. Η φυσιοθεραπεύτρια Julia Di Paolo είπε:“Η ένταση του γαστροκνήμιου θα περιλαμβάνει τους ιγνυακούς, και η τάση των οσφυϊκών μυών θα προκαλέσει τη δυσκαμψία των μυών του πυελικού εδάφους. Έτσι σε ιδιωτικό χρόνο. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι μόνο η σταθερότητα, αλλά και να μάθετε πώς να χαλαρώνετε. Ένα σημαντικό σημείο είναι να αποφύγετε την υπερπροπόνηση.
Timeρα δημοσίευσης: Αυγ-02-2021